Bu kent için oldukça önemli olmasına rağmen, 100 yıllık geçmişinde arzu edilen başarıları bir türlü yakalayamayan Tarsus İdmanyurdu Spor Kulübü, maalesef ki dününü arar duruma geldi.Futbol liglerinde her zaman saygı duyulan Tarsus İdmanyurdu, son yıllarda yapılan hatalar ve bir türlü düzene bindirilemeyen yönetim anlayışı nedeniyle, adım adım yok olmaya ilerliyor.
Geride kalan yıl 2. Lig’den 3. Lig’e düşen, bu sezon ise 3. Lig 1. Grup’ta son sırada yer alan Tarsus İdmanyurdu’nda transfer tahtasının kapalı olması, on milyonlarca liralık borç stoğunun yanında her şeyin ötesinde moral-motivasyonunu kaybetmiş durumda.
Tarsus İdmanyurdu’nun 1.5 yıldır başında bulunan Cem Kavalcı, kendi imkanlarıyla bir şeyleri yapmaya çalışsa da, dökme suyla değirmenin dönmeyeceği, özellikle de 15-20 milyon borcun olduğu bir dönemde çıkış yolunun hiçte kolay olmadığı net bir şekilde görülüyor.
Elbette Tarsus İdmanyurdu’nu bu duruma düşüren kişi Cem Kavalcı değil. Uzun yıllardır düşlediği Tarsus İdmanyurdu Kulübü Başkanlığı koltuğuna oturduğu günden bu yana bir şeyler çabalıyor. Fakat içine düşülen durumdan ayağa kalkmak için bunlar yeterli değil. O’nun eleştirilecek tek yanı, “Bırak git, başkaları gelip yönetsin” sözlerine, “Hayır, önce borcu ödensin, ben sonra giderim” davranışı oluyor.
* * *
Tarsus İdmanyurdu’nun tarihi boyunca hatırlanan dönemleri vardır. 50’li yıllarda mevcut Tarsus Şehir Stadı’nda oynanan maçlarla taraftar kitlesinin artması, 69 yılında 4 kişinin öldüğü Kırıkkale maçında kazanılan şampiyonluk, 80’li yıllara Türkiye liglerine damgasını vuran Erkut Kuzeymanlı yılları.
Ama Tarsus İdmanyurdu’na son 2-3 yıldır yaşatılanlarda, bu kulübün geçmişini iyi bilen taraftarlar arasında da unutulmayacaktır. Son 5 yılda bilmem kaç defa yapılan “kongrelerde” yönetime gelenlerin bazılarının, bu görevlere neden geldikleri kısa süre sonra aldıkları ruhsatlarla ortaya çıktı!
İdmanyurdu üzerinden siyasi reklam yapmak isteyenleri vatandaşlar tanıdı. İş bilmeyenlerin dün düşünmeden attıkları imzaların bugün takımı yok olmaya sürüklediğini gördü.
Şunu net bir şekilde söylüyorum.
İdmanyurdu uçurumun eşiğindedir. Tek umudum kurtulması ama zor. Gazeteci olmanın ötesinde daha çocuk yaşlardan başlayarak sevdamız haline gelen, rahmetli Babam, meslek büyüğüm Mehmet Can Bulut’un da dünyası olan Tarsus İdmanyurdu’nu kim bu hale getirdi ise Allah onları bildiği gibi yapsın!
